نویسندگان (قرآن)نوشتن به معناى ضميمه كردن بعضى از حروف بر بعضى ديگر در خط، کتابت كردن، اندیشه و مطلبى را به وسيله مداد يا قلم بر روى کاغذ آوردن [۲]
لغت نامه، ج ۱۴، ص ۲۰۱۹۶، «نوشتن».
است. «كتاب» به معناى نوشتن است و آن دفترى است كه مطالبى در آن ضبط گردد. [۳]
نثر طوبى، ج ۲، ص ۳۲۸.
در این مقاله آیاتمرتبط با نویسندگان معرفی می‌شوند.۱ - ارزش نويسندگاننويسندگان، داراى ارزش و جايگاه ويژه نزد خداوند: ن وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ. در احتمالى كلمه «ما» در «ما يسطرون» مصدريه است به معناى كتابت و نویسندگی است. و سوگند به هر چيزى، نشانگر عظمت و ارزشمندى آن در نگاه ياد كننده سوگند است، به ويژه كه در اين‌جا، سوگند ياد كننده خدا است. ۲ - عامل اثرگذاری نويسندگانتراوشات قلم نويسندگان و تأثير آن در انتقال اطلاعات به ديگران، وابسته به خداوند: الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ. ۳ - سابقه نویسندگینويسندگى، هنر مطلوب و مورد ترغيب، از آغاز ظهور اسلام: الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ. نزول اين آيات در نخستين ساعات بعثت، گوياى برداشت ياد شده است. ۴ - رعایت عدالت در نوشتنرعايت عدالت در نوشتن اسناد دیون از سوى نويسندگان: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا تَدايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَ لْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَ لا يَأْبَ كاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَما عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ وَ لْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَ لْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئاً فَإِنْ كانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهاً أَوْ ضَعِيفاً أَوْ لا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ وَ اسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِنْ رِجالِكُمْ فَإِنْ لَمْ يَكُونا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَ امْرَأَتانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَداءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْداهُما فَتُذَكِّرَ إِحْداهُمَا الْأُخْرى وَ لا يَأْبَ الشُّهَداءُ إِذا ما دُعُوا وَ لا تَسْئَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ صَغِيراً أَوْ كَبِيراً إِلى أَجَلِهِ ذلِكُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ وَ أَقْوَمُ لِلشَّهادَةِ وَ أَدْنى أَلَّا تَرْتابُوا إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجارَةً حاضِرَةً تُدِيرُونَها بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَلَّا تَكْتُبُوها وَ أَشْهِدُوا إِذا تَبايَعْتُمْ وَ لا يُضَارَّ كاتِبٌ وَ لا شَهِيدٌ وَ إِنْ تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ يُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ. ۵ - عذاب نویسندگان تحریفگرگرفتارى نويسندگان تحريفگر کتاب آسمانی تورات به عذاب الهی: ۱. فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَ وَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ. ۲. بَلى مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ. ۶ - نويسندگان نامه اعمالنويسندگان نامه اعمال از ملائکه، با کرامت الهی: ۱. وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ. ۲. كِراماً كاتِبِينَ. ۳. يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ. ۷ - پانویس
۸ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۵۷۴، برگرفته از مقاله «نویسندگان». رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | نوشتن
|